عادل فردوسی پور، نود و چشم انداز سرمایه گذاری در ایران
1398/01/27
سرمقاله ای از دکتر پیمان مولوی در روزنامه گسترش صمت,
دکتر پیمان مولوی
مشاور تامین مالی و سرمایه گذاری
در انتهای سال ۱۳۹۷ بود که در مراسم تجلیل از برنامه های رسانه ملی دکتر عادل فردوسی پور به عنوان نفر اول از دید تماشاگران رسانه انتخاب شد و بعد از چند روز خبر رسید که برنامه نود دیگر با عادل فردوسی پور برگزار نخواهد شد و طیف بزرگی از واکنش را در میان بیندگان پروپاقرص برنامه و دوستداران عادل فردوسی پور برانگیخت!
عدم حضور عادل و حذف یک شبه از برنامه نود و پخش نشدن پربیننده ترین برنامه رسانه ملی را می توان از دیدگاهی نو بررسی کرد که من قصد آن دارم. و به قول رولف دوبلی در کتاب هنر شفاف اندیشیدن ترجمه عادل فردوسی پور و همکاران ، چرا شفاف نمی اندیشیم؟
۱. چرا نسبت به بازار واکنش درست نشان نمیدهیم؟
در هر پروسه تجاری بازار و مصرف کنندگان اصلی ترین رکن در تولید محصول و خدمات هستند و این نیاز های بازار است که از سویی موجب رقابت برای بهینه کردن محصولات و خدمات و ارتقای کیفیت می گردد ، همچنین نیاز های بازار حرکات نواورانه را تداعی و حمایت می کنند. حذف برنامه نود در ساعات انتهایی سال از کنداکتور شبکه سه ، به ما بار دیگر نشان می دهد که تصمیم گیران در رسانه ملی همانند بسیاری از تصمیم سازان در بخش های اقتصادی به بازار و نیاز آن اهمیت نمی دهند ، با این تفاوت که حتی نظر سنجی عمومی نیز در خصوص محصول (برنامه نود) و خدمت (شفافیت در فوتبال) به اجرا در آمده بود و این برنامه توانست نظر مخاطبان را بدست بیاود و به مدیر پروژه نود و بنیانگذار آن عادل فردوسی پور به جای پیشنهاد منابع مالی بیشتر و توسعه کیفی برنامه نامه خروج نشان داده شد، این وضعیت زیاد با تولید کننده کشور که محصول خوب تولید کرده اما به سبب ساختار اقتصادی ایران و ساستهای ارزی و ... کارت اخراج از بازار می گیرد تفاوت چندانی ندارد
۲. آیا سرمایه گذاری نیاز به چشم انداز دارد؟
فرض کنید محصول و یا خدمتی ا فردی تولید می کند با بهترین کیفیت که می شود پربیننده ترین برنامه سالهای رسانه ملی (برنامه نود) و این امر مستمر است در ۲۰ سال ، همانند سازندگان بزرگ محصولات موبایلی که ۲۰ سال در بازار حضور دارد و اول است، حال شرکت تولید کننده یک شبه ان محصول را حذف و به بایگانی محصولاتش می سپارد ، تصور کنید کمپانی اپل دیگر ایفون تولید نکند و یا کمپانی بی ام و دیگر سری ۵ تولید نکند(پر سود ترین خودرو شرکت). آیا در دید سرمایه گذاران این شرکتهای بزرگ دیدگاه منفی در سرمایه گذاریشان ایجاد نمی شود؟ آیا هزاران سوال بی جواب در ذهن ها ایجاد نمی کند؟ و آیا انها به سرمایه گذاری خود در ان بنگاه ادامه می دهند؟ بلا شک : خیر
زمانی که روندی در حال حرکت صعودی است و این صعود هر سال در نظر سنجی ها ، دریافت آگهی های تبلیغاتی رخ می نمایاند! حذف برنامه در حال دادن سیگنالی نا امید کننده به این مضمون است: هر چه قدر هم سود دارد و طرفدار ما آن را حذف خواهیم کرد!
آیا این روند مشابه اقتصاد ایران نیست؟ شرکتها با تلاش گسترده و بسیار روابط بین المللی ایجاد میکنند ، قراردادهای خارجی مناسب می بندند اما به سبب مشکلات بین المللی حتی در نقل و انتقال اولیه مالی در میمانند! بازار های صادراتی را از دست می دهند! به سبب بالا رفتن ریسک سرمایه گذاری در ایران (دور جدید تحریم ها) همان سرمایه گذاران اولیه هم خارج می شوند !
۳. درک قدرت برند اینقدر سخت است؟
فرید زکریا در سی ان ان سالهاست برنامه GPS را دارد، این برنامه همانند بسیاری از برنامه های دیگر سی ان ان مبتنی بر تفکر مجری و متفکر برنامه است ، دقت کردید متفکر و مجری! زکریا در هاروارد درس خوانده و چندین کتاب دارد و البته برنامه جی پی اس را هم در کنار ان با میلیونها بیننده! و رشد مخاطب و کلی طرفدار ، این فرید زکریای متفکر است که به برنامه جی پی اس شخصیت می بخشد و نه الزاما سی ان ان ، چه بسا این برنامه می تواند در بسیاری از شبکه ها نیز اجرا شود! عادل فردوسی پور با نحوه تفکرش در ایران تبدیل به برند شخص بزرگی شده است و کاش یاد میگرفتیم که از تمام پتانسیل های ایشان بهره لازم را ببریم!
سخن آخر:
امیدوارم فضای جامعه ایران به گونه ای شود که همگان برای رشد تک تک افراد و موفقیت آنها تلاش کنند و شاهد استفاده حداکثری از پتانسیل انسانهای توانمند و خوشفکر در تمام عرصه ها باشیم، به قول مولانا که می فرماید:
رومیان آن صوفیانند ای پدر
بی زتکرار و کتاب و بی هنر
لیک صیقل کرده اند آن سینه ها
پاک از آز و حرص و بخل و کینه ها